Van Queenstown naar Mt Cook

Zaterdag 16 januari

Rond de middag hadden we vanuit Queenstown een tour in Glenorchy en Paradise geboekt. Deze 2 piepkleine dorpjes liggen zowat in de 'achtertuin' van Queenstown, op een 45 minuten rijden. Het weer zat mee: de zon straalde aan de blauwe hemel! We werden opgepikt met een busje van Dart River Jet Safaris, de organisator van onze tour. De Maori buschaffeur 'Stu' deed enorm zijn best om ons van informatie te voorzien onderweg, maar was tegelijkertijd ook entertainer. Hij deed deze job al 16 jaar, en deed dat dan ook heel goed! Wat een prachtige bergen rond het azuurblauwe meer waar we langs reden. In de verte doemden de besneeuwde toppen van Mount Aspiring National Park al op. Geen wonder dat vele internationale film- en reclameploegen hier enkele maanden neerstrijken om een mooi decor te hebben! Glenorchy is echt een klein dorpje (een 200-tal inwoners) met een piepklein bibliotheekje - het leek meer op een wc kotje eigenlijk :) Het is ook 'the gateway to Paradise' zegt het welkomstbord. Letterlijk, maar zeker ook figuurlijk qua landschappen. Hier stapten we uit en wisselden onze bus in voor een jetboat: eigenlijk een luxueuze jet-ski die maar 10 cm water nodig heeft!We hadden een heel ervaren bestuurder en we maakten regelmatig eens een spin op zijn teken. Vingers in de lucht draaien betekende: zet u schrap, we gaan rond onze as (en nat worden)! Anderhalf uur genieten van de voorbijzoevende landschappen en van de behendige bestuurder die rakelings langs rotsen afscheerde: dit was een van de hoogtepunten van onze reis! Een stukje wandelen en de busrit terug met een gids die uitleg gaf over de fauna en flora van de streek en over de verschillende films - waaronder Lord Of the Rings natuurlijk, maar ook de recente film Wolverine - en verschillende reclamespots voor Zwitserland, Japan, enz. Hij legde ook uit hoe NZ begon met zijn handel in Merinowol en hoe hier ook vacht van de possum (we weten de naam in het nederlands nog altijd niet... iemand?) wordt bijgevoegd sinds enkele decennia. (Hier zitten al die schaapjes dus!) Rond een uur of 6 werden we terug in Queenstown afgezet. Dit was echt een fijne dag!

Zondag 17 januari

Vandaag hadden we een lange vlucht geboekt met een klein vliegtuigje om dan toch de gletsjers Franz Joseph en Fox te zien en dan in één weg ook Mount Cook en de regio rond Queenstown (tot Milford Sound). Dit zou echt wel de moeite worden om de Southern Alps vanbovenuit te zien. Het weer in Queenstown zag er goed uit, maar in de regio van de westkust was het blijkbaar slechter weer. De vlucht werd een dag uitgesteld. Dan maar van het lekkere weertje genieten nu het nog kon, want de voorspellingen voor volgende week zagen er niet zo geweldig uit.

Maandag 18 januari

Misschien vandaag vliegen? Toen we 's morgens vroeg opstonden regende het en was het enorm bewolkt. Dit wordt weer niks dachten we. Toch maar naar het bezoekerscentrum voor een weerscheck. Onverwachts zouden ze toch vliegen binnen een klein uurtje. Hé? Nu begrepen we het echt niet meer. Uiteindelijk bleek dat ze wel wouden vliegen, maar dat de gletsjers en Mount Cook er dan niet zouden bijzijn owv te bewolkt aan de westkust. Dat was dus eigenlijk hetzelfde nieuws dan gisteren. Een vlucht kost ook niet niks, dus wouden we ook niet zomaar vliegen om te vliegen. Dus dan maar (weer) laten cancelen... Het weer trok rond de middag toch nog open. We besloten om een wandeling te doen in een bos op de heuvel en tegelijkertijd de mountainbike tracks in de buurt eens te verkennen. Het was lekker koel in het bos en we volgde een mooie stroompje en een oude pijpleiding. We hadden ons voorgenomen niet te lang te wandelen (lees: niet te fel berg op te gaan om dan weer een enorm lange afdaling te maken en pijn aan ons knieën te hebben). Uiteindelijk kwamen we een downhiller tegen die moeite had om zijn fiets naar boven te duwen. Hij zei ons dat de gondels niet meer zo veel berg op lagen. Dus zijn we maar met hem meegewandeld tot boven - en waren we uiteindelijk toch boven op de heuvel die we ons hadden voorgenomen zeker niet te beklimmen :) Wat een uitzicht. Nu we hier waren gingen we ook verder om de paragliders te zien vertrekken. Toen we daar stonden waren we toch aan het overwegen om ook eens naar onder te zweven, maar we vonden het wat kort (15 min) om daar dan 100 euro voor te betalen. Liever met de heli vliegen :)

Dinsdag 19 januari

Vanmorgen haddan we naar aanleiding van een brochuurtje het idee om als compensatie van de gecancelde vluchten een tocht met een luchtballon maken. Dit ging vandaag helaas niet meer omdat deze enkel 's morgens om 5u (!!!) vertrekken en het toch duurder bleek dan we dachten. Koen zag plots een promotie voor een helikopter vlucht op een bord in het info center. Een fikse korting voor een vlucht van 35 minuten boven de bergen achter Queenstown, met landing. We besloten direct te boeken en 2 uur later stonden we te wachten op het busje dat ons naar de luchthaven zou brengen. Toch geloofden we nog niet dat we effectief zouden gaan vliegen met voorgaande ervaringen. Het was voor ons de eerste keer dat we in een heli gingen zitten. Het was inderdaad een geweldige ervaring!! (Nu laat ik Koen effe typen :)) Het is fantastisch hoe zachtjes zo'n toestel van de grond komt. We zaten er met 7 in, 4 man vanachter, 2 vooraan en de piloot mocht ook mee. We hadden helemaal niet het gevoel dat we snel vooruit vlogen, maar toch zag ik op ons GPS-ke dat we 200 km/u vlogen! We merkten dit wel aan de snelheid waarmee de bergketens passeerden. Echt fantastisch!! Soms vloog de piloot recht op een bergflank af, waarbij je het gevoel had dat hij ging vergeten om hoogte te trekken. De piloot bleef er telkens heel rustig bij, want hij was volop uitleg aan het geven en overal aan het kijken, behalve in de richting waarin we vlogen. Maar we hadden het volste vertrouwen in hem, want het bleek dat het heli-vliegen al jaren in de familie zit. Eentje met ervaring dus! Maar wat een gevoel om tegen zo een snelheid rakelings (zo was het gevoel althans) over een bergtop te vliegen. Eenmaal erover kreeg je een serieuze diepte te zien (en voelen). Dit is eigenlijk niet onder woorden te brengen. Dit vergeet ik NOOIT!

Onderweg zagen we ook de DOC camping aan Moke Lake waar we al 2 nachten hadden doorgebracht. Helemaal tussen de (verkreukte - zo lijken ze wel) bergen in, enkel te bereiken met een gravelweggetje tussen de schapenweides door. Vanuit de lucht zagen we dat de de berg in het meer eigenlijk er middenin lag en het meer in 2 leek te splitsen. We hebben de vlucht ook gefilmd, maar hier kunnen we pas een stukje van op internet zetten als we een snelle verbinding hebben...

Woensdag 20 januari

De laatste nacht op de mooie DOC camping en in de omgeving van Queenstown. We reden vandaag verder naar Mount Cook, de hoogste berg van NZ en Australasia, 3755m hoog.

Het was bewolkt toen we aankwamen, maar de volgende morgen was het blauw rond Mt Cook en hadden we een prachtig zicht op de besneeuwde bergtoppen. Ondanks de voorspellingen van regen hadden we het meeste van de dag een fijn weertje. We hebben enkele wandelingen in de buurt gedaan, en de gletsjers bewonderd. Af en toe kon je een soort gedonder horen, als er een stuk ijs afbrak en één keer konden we zelfs een soort sneeuwlawine van een rots zien storten. Het leek wel een waterval. We konden er niet genoeg van krijgen. 's avonds begon het lichtjes te regenen en trok de hemel toe. Toch konden we nog eventjes genieten van een streepje van de zonsondergang op een besneeuwde top langs onze DOC camping. We hadden gepland sterren te gaan kijken 's avonds in een bekend observatorium dichtbij Lake Tekapo, maar dat viel in het water door de vele wolken.

Vrijdag 22 januari

Vandaag nog meer en lagere wolken zodat we echt niets meer van de mooie toppen zagen. We besloten verder te rijden naar Lake Tekapo, zo een 60 km verder.De meren hier zijn echt blauw/groen/grijs van kleur, heel apart. Wegrijdend van Mt Cook verandert het landschap weer en maken de ruwe, hoge en grimmige bergen plaats voor glooiendere bergen en heuvels. Het is aan deze kant van de bergen veel droger dan aan de westkust met zijn regenwoud. We durven er niet aan te denken dat we volgende week al terug thuis zijn in ons plat Belgenlandje. We willen zeker ooit nog eens terugkomen als het mogelijk zou zijn. Iets verder van de camping waar we verbleven was er een redelijk nieuwe Spa & hotpools complex. De prijs viel heel goed mee (24 euro voor ons twee) om ook de sauna, het stoombad en het ijsberenbad te gebruiken. De 3 zwembaden buiten varieerden van 32°, 34° tot 38°. Zalig! Na 3 uurtjes voelden we ons als een schotelvod en waren we helemaal uitgedampt. We hadden ons voor half 11 ingeschreven om te gaan sterrenkijken in het Mt John observatorium boven op de berg- één van de beste plaatsen ter wereld om sterren te kijken- maar de wolken staken er weer een stokje tussen. De sterrenhemel zou hier fenomenaal zijn door de lage lucht- en lichtvervuiling.

Zaterdag 23 januari

Vanmorgen weer met wolken opgestaan en dan maar besloten om verder richting Christchurch te rijden. Lekker ontbijtje uit het supermarktje in een stadje iets verder en nu zitten we een koffietje en theetje te drinken in een heel gezellig koffiehuisje met gratis internet. Fijn om al jullie berichtjes van het thuisfront te lezen!